U bevindt zich hier: Start
^Naar boven
Onze zilveren koningsvogel is ruim 4 eeuwen oud
In 2007 organiseerde onze schutterij voor het eerst in Mheer het Zuid-Limburgs Federatiefeest. Er werd een beroep gedaan op alle inwoners van Mheer om als vrijwilliger mee te helpen. Massaal werd aan die oproep gehoor gegeven. En als dank wilde de schutterij iets teruggeven aan het dorp: een eigen dorpsvlag, met het wapen van de familie De Loë. Tot die tijd zag je in Mheer afwisselend de Limburgse en de nationale driekleur aan de gevel. Vanaf 2007 zie je, met name tijdens de Broonk, in het hele dorp de Mheerder vlag hangen.
De inwoners van Mheer hebben zich die vlag snel eigen gemaakt. Ze geeft een gevoel van saamhorigheid en een gevoel van thuis zijn. Zo nu en dan verscheen de vlag ook in vreemde oorden. Zo werd ze meegenomen toen de schutterij in de top tien eindigde in de finale van het OLS. En toen enkele Mheerdenaren meededen aan de actie Alpe d’Huzes was daar opeens: de Mheerder vlag. Het schutterskoningspaar van 2014 nam de vlag mee op staatsbezoek naar Rhodos. Steeds vaker verscheen de Mheerder vlag op reis: op vakantie, op festivals, op stedentrips. Aanvankelijk nog dicht bij huis: in Vlissingen, Trier en Normandië. Later ook wat verder weg: in Noorwegen, Verona, Sardinië, Boedapest en Kreta. Ook ging de vlag mee op pelgrimstocht: ze heeft de camino naar Santiago de Compostela gelopen. Even later bereikte de vlag ook de top van de Groβglockner, de hoogste berg van Oostenrijk. De vlag is ook een graag geziene gast bij sportevenementen: de Tour de France, Giro d’Italia, de F1-race in Spa-Francorchamps en de Olympische Spelen in Parijs.
Maar buiten Europa was de vlag tot ruim een jaar geleden nog niet geweest. In september 2023 kwam daar verandering in, toen ze in Samarkand, Oezbekistan opdook. Vervolgens werd ze in 2024 met de Nederlandse marine meegenomen op missie naar de Rode Zee en verscheen ze even later in Addis-Abeba, Ethiopië. Ook ging ze naar de eilanden Java en Bali in Indonesië en stak ze zelfs de oceaan over, naar de westkust van Mexico en bij Mount Rushmore in Amerika! We zijn benieuwd waar de vlag nog meer opduikt...
Loe Senden en Pieter Lemlijn hebben op 21 september het Kampioenschap van Mheer gewonnen. Voor Loe was het al vijf jaar geleden dat hij voor het laatst deze titel wist te winnen. De laatste twee jaren werd het clubkampioenschap gewonnen door Eduard Rouwet en Bjorn Schetters. In 2020 en 2021 kon er geen kampioenschap worden gehouden vanwege de coronapandemie.
Loe is al ruim 15 jaar onze vaste achteropsjöt en terwijl hij wel al meerdere malen het persoonlijke bondskampioenschap en het gemeentelijke toernooi wist te winnen, wist hij toch pas in 2017 voor het eerst Kampioen van Mheer te worden. Dat deed hij vervolgens wel drie jaar op rij. Nu heeft hij eindelijk de titel weer terug, na een lange en felle strijd met Eduard. Chris Wintjens wist derde te worden en vervolledigde daarmee het podium.
Ook bij de jeugd werd er met de windbuks geschoten om de titel Kampioen van Mheer. Pieter Lemlijn was de beste en Anna Gubbels werd verdienstelijk tweede. Daarmee verbeterde ze haar prestatie van vorig jaar, toen ze derde werd bij de herinvoering van het jeugdkampioenschap.
Winnaar | Tweede | Derde | |
2024 | Loe Senden | Eduard Rouwet | Chris Wintjens |
2023 | Eduard Rouwet | Marlène Senden | René Willems |
2022 | Bjorn Schetters | Loe Senden | Joyce Hanssen |
2019 | Loe Senden | Eduard Rouwet | Joyce Hanssen |
2018 | Loe Senden | Mark Beckers | Fons Bastings |
2017 | Loe Senden | Fons Bastings | Mark Beckers |
Op zondag 1 september 2024 namen we voor de tiende keer deel aan het Europees Schutterstreffen. 21 jaar na onze reis naar het EST in Vöcklabruck, waren we deze keer aanwezig in het nabijgelegen Mondsee, aan het gelijknamige meer. Op donderdag reisden we naar Salzburg, waar we vier nachten verbleven. Aangezien onze koning Huub Vandewall een van de chauffeurs was, mogen we wel zeggen dat onze reis Royal Class was.
Op vrijdag werd de stad verkend en op zaterdag nam onze koning deel aan het Europese Koningsvogelschieten. Nadat de nieuwe Europees koning en prins in de basiliek gekroond waren, kon in de tent het feest der verbroedering losbarsten. We troffen oude bekenden zoals de Poolse schutters uit Nysa, die we in 2018 leerden kennen, maar ook de schutters uit het Duitse Beverungen en de Oekraïense schutters, die we twee jaar geleden in Deinze leerden kennen. Natuurlijk maakten we ook weer veel nieuwe vrienden, zoals de schutterij uit Zweden en die uit Kroatië, die over drie jaar in Karlovac het volgende EST organiseren.
Ook de zondag stond in het teken van verbroedering. Tijdens onze reis werden we vergezeld door o.a. enkele schutters van het gilde Sint Joris en Barbara uit Maarheeze, maar ook bondsvoorzitter Luc Wolters ging met ons mee. Hij liep dan ook in een witte broek tussen onze officieren mee. En ook het keizerspaar van Noorbeek, dat zonder hun vereniging aanwezig was, liep tijdens de optocht in ons midden. Dat is verbroedering zoals het hoort! Na de optocht ging de verbroedering gewoon door. Zo wisselden onze marketentsters dröpkes uit met hun Oostenrijkse collega's en werd er zelfs shirtje gewisseld met Duitse schutters.
We mogen weer terugkijken op een onvergetelijke reis. Er worden hier en daar al plannen gemaakt om over drie jaar naar het EST in Karlovac, Kroatië, te gaan.
Tijdens onze reis naar het Europees Schutterstreffen in Mondsee, verbleven we vier nachten in hotel Schwarzes Rössl in het centrum van Salzburg. In de stad bezochten we diverse kerken en kwamen overal onze patroonheilige tegen. Zo ook in de Dom, waar we natuurlijk een kaarsje moesten opsteken. Nu wil het toeval dat vlakbij ons hotel de Sebastianuskerk lag. In overleg met de pastoor mochten we op zondagochtend, tussen de vroegmis en hoogmis, de kerk bezoeken. We marcheerden naar de kerk en liepen - in stilte - de kerk in. Ons koningspaar en vaandeldrager namen plaats voor het altaar. De pastoor sprak een gebed en zegende ons vaandel. Met de zegen van Sint Sebastiaan konden we veilig op weg naar Mondsee, voor onze tiende deelname aan het Europees Schutterstreffen.
Het is onze koning Huub Vandewall niet gelukt om Europees koning te worden. De titels Europakoning en -prins gingen beide naar Poolse schutters.
Op zaterdag 31 augustus vond in Mondsee het Europees Koningsvogelschieten plaats. Onze schutterij was al op donderdag afgereisd naar het nabijgelegen Salzburg, waar we verbleven in hotel Schwarzes Rössl. Vijf schutters van het gilde Sint Joris en Barbara uit Maarheeze sloten zich bij onze reis aan. Hun koning Jan ging dan ook samen met onze koning Huub op zaterdagochtend naar Mondsee, waar elke schutterskoning mee mocht schieten voor de titel Europees Koning. Vanwege het grote aantal koningen (zo'n 275) werd er geschoten met voorrondes. Huub schoot samen met de koningen van Valkenburg en Sint-Martens-Voeren in voorronde 6. De winnaar van elke voorronde ging naar de finale, samen met degene die voor en na hem aan de beurt waren. Helaas lukte het geen van de Limburgse koningen om door te gaan naar de finale. Tegelijk met de koningen, schoten ook zo'n 125 prinsen voor hun eigen Europese titel. Prinsen zijn een soort jeugdkoningen tussen 18 en 25 jaar.
De prinsen waren als eerste klaar in hun voorrondes en hun winnaar was dan ook al vroeg bekend. De 18-jarige Maksymilian Kuropka schoot de hoofdvogel af en mag zich de komende drie jaar Europaprins noemen. Bij de koningen bleef het lang spannend in voorronde 6, die van onze Huub, voordat ook hier de uit hout gesneden vogel viel. Toen hier de winnaar bekend was, kon eindelijk de grote finale beginnen. Hier schoot de 72-jarige Jozef Karol zich tot Europees Koning. Beide titels gingen hiermee naar Poolse schutters. Tijdens een plechtige kroningsmis werden de versierselen afgenomen van aftredend Europees koningin Svenja Reher en prinses Jannika Klos. Zij kwamen de afgelopen twee jaar bekend te staan als "the Euro Sisters"; het was in Deinze namelijk voor het eerst dat de titels van zowel koning als prins naar een vrouw gingen.